Dag volgers,

Rotorua was prachtig. Bloedheet, maar erg mooi. We haddeneen leuk huisje op het all seasons holiday park, pal aan het meer van Rotorua. Ook pal aan de startbaan van het vliegveld van Rotorua trouwens, maar gelukkig wordt er niet veel gevlogen naar deze stad en dan nog in heel kleine vliegtuigjes, dus geen last van gehad. De rotte eieren lucht (vulkanische zwaveldampen) in de stad went vrij snel. Even heerlijk aan het meer gezeten en daarna door Rotorua gewandeld. Eigenlijk geen leuke stad, veel kantoren en bedrijven in het centrum. Een mooi museum in een oud gebouw, en veel dure spa’s waar je thermale modderbaden kon nemen. Met onze prachtige huid niet nodig en in een hot pool moet je buiten zitten, vinden wij.

De volgende ochtend een eerste hardlooprondje gedaan om het blue lake. De route was voor ons niet helemaal duidelijk, dus dwars door bossages, langs/door het meer en steil langs boomstammen omhoog, tot we ontdekten dat het duidelijke, brede pad iets hogerop liep. Gelukkig onze trailschoenen aan! Lekker gezwommen na afloop en daarna naar een ander meer gereden waar we langs de wetlands zijn gelopen. Prachtig pad met heel wadvogels.

Weer zelf gekookt (gerookte zalm en salade) en ontbijt met yoghurt, fruit en muesli, wie zu hause! Daarna naar Wanganui, een vallei met allerlei vulkanische verschijnselen. De laatste grote eruptie was in 1886, maar in 1975 nog een kleinere.....

Prachtig gebied met rokende bergwanden, meren met flarden zwaveldamp erboven, kolkende modderpoelen en stomende, borrelende gaten. Bijzondere kleuren ook door de zwavel, algen en minerale afzettingen. Wel al erg warm in de vallei, waar wij natuurlijk de hiking variant deden van het pad, de variant die over een heuveltop ging ipv er langs, hijg puf. Aan het eind van het pad een meer waar we nog een interessante boottocht hebben gemaakt waarbij we onder andere een oude krater invoeren en een geiser hebben zien spuiten. Dat deed die om de 7 minuten, dus geen heel unieke gebeurtenis, maar wel mooi!

Na een aardig goede nacht (we hadden wat bier en wijn op) het Tarawera trail gelopen. Pad langs lake Tarawera, maar met aardige hoogteverschillen ( in totaal ca 650 m voor de liefhebbers) 15 km en 30+ graden was het toch een pittige en vooral verhitte tocht. Blij dat we er waren, maar het was wel weer heel mooi onderweg.

De volgende ochtend hebben we nog wat kampeerspullen gekocht, toen bleek dat niet alle hutten waar we de komende tijd heen gaan kookfaciliteiten hebben. De meeste wel maar op 2 trails niet. Tsja... dus een brandertje en pan gekocht. Daarna ging Miek in de LAR ( zo heet onze auto, omdat het nummerbord zo begint) als een speer naar Whakatane, waar we heerlijk over het strand hebben gelopen en ‘s avonds lekker bij de Indier hebben gegeten. Avondwandelingetje gemaakt en nu hopen dat we vannacht niet teveel last hebben van het asfalteren dat voor onze B&B gebeurd. In ieder geval morgen over een goede weg hardlopen.

Tot later weer!

C & A